دعای مادر

یک حکایت از "بُستان العارفین" /"دعای مادر"

از بایزید بسطامی،رحمةالله علیه،پرسیدند که ابتدای کار تو چگونه بود؟ گفت: من ده ساله بودم،شب از عبادت خوابم نمی بُرد. شبی مادرم از من درخواست کرد که امشب سرد است،نزد من بخُست.مخالفت با خواهش مادر برایم دشوار بود؛ پذیرفتم. ان شب هیچ خوابم نبرد واز نماز شب بازماندم. یک دست بر دست مادر نهاده بودم ویک دست زیر سر مادر داشتم. ان شب هزار«قُل هُوَ اللهُ اَحَد» خوانده بودم.

ان دست که زیر سر مادرم بود،خون اندر ان خشک شده بود. گفتم:«ای تن،رنج از بهرِ خدای بکش» چون مادرم چنان دید،دعا کرد وگفت:«یا رب،تو از وی خشنود باش ودرجش،درجهء اولیا گردان». دعای مادرم در حقّ من مستجاب شد ومرا بدین جای رسانید.

                                                               "بُستان العارفین"